Ang pangangailangan upang sukatin ang impormasyon ay naging talamak kapag ang sangkatauhan ay napahawak sa awtomatiko ng proseso ng pagkalkula. Sa kalagitnaan ng huling siglo, lumitaw ang mga agham na nauugnay sa pagproseso ng impormasyon, pagkatapos ay lumitaw ang mga pundasyon ng modernong paghati nito sa mga bahagi. Noong 1948, ang pangalan ng pinakamaliit na impormasyon ay ibinigay, na tinatanggap ngayon kahit saan.
Upang sukatin ang dami ng impormasyon sa computer, ginagamit ang mga yunit na tinatawag na "bits" at "bytes". Ang kaunti ay ang pinakamaliit na posibleng yunit na maaaring maglaman ng impormasyon tungkol sa dalawang halaga lamang ng sinusukat na variable - "oo" o "hindi", 0 o 1, on o off, atbp.
Ang mga nagpoproseso na ginamit sa mga computer ay nagpoproseso ng data nang sunud-sunod, tipak sa pamamagitan ng tipak. Ngunit ang pagpapakain sa bawat sunud-sunod na bahagi sa kanila ay tumatagal ng mas maraming oras kaysa sa pagproseso nito, samakatuwid, upang mapabilis ang proseso, ang data ay ibinibigay sa mga hanay ng walong piraso ng impormasyon. Ang isang bahagi ng laki na ito ay tinatawag na isang byte. Ang mga yunit na ito - bytes - sinusukat ang laki ng mga file, ang kapasidad ng mga hard at optical disk, flash drive at iba pang storage media. Ginagamit din ang mga ito sa mga nakuha na yunit na nagpapakita, halimbawa, ang bilis ng paghahatid ng data sa mga network ng computer.
Sa sistemang panukat na SI na pinagtibay sa karamihan ng mga bansa, ang karaniwang mga unlapi ay inilalapat sa mga byte, na nagpapahiwatig ng kanilang pagdami ng isang libong mga yunit. Kaya't ang 1 kilobyte ay nangangahulugang 1000 bytes, ang 1 megabyte ay katumbas ng isang milyong bytes, atbp. Ang parehong mga awtomatikong maaaring ilapat sa mga piraso, mahalaga na huwag malito - 1 kilobit ay walong beses na mas mababa sa 1 kilobyte, pati na rin ang 1 megabit ay mas mababa sa 1 megabyte.
Ang ilang pagkalito ay nauugnay sa binary na likas na katangian ng minimum na yunit ng impormasyon ngayon, dahil ang hanay ng mga unlapi na ginamit sa sistemang SI ay idinisenyo para sa decimal system. Samakatuwid, halimbawa, sa isang flash card alinsunod sa mga patakaran ng sistemang SI, isang kapasidad na 1 gigabyte ay ipinahiwatig, ngunit sa katunayan naglalaman ito ng mas kaunting impormasyon. Upang maiwasan ito, ipinakilala ng International Electrotechnical Commission, noong 1999, ang iba pang mga unlapi upang ipahiwatig ang dami ng byte. Sa halip na unlapi na "kilo", dapat gamitin ang "kibi" - ang 1 kibibyte ay katumbas ng 2¹⁰ = 1024 bytes. Mayroong mga katulad na kapalit para sa megabyte (mebibyte), gigabyte (gibibyte), atbp. Gayunpaman, ang nasabing sistema ng pagtatalaga ng mga yunit ng impormasyon ay hindi pa nakatanggap ng malawak na pamamahagi.
