Ang memorya ng computer ay maaaring maging pabagu-bago (RAM) at hindi pabagu-bago (hard disk). Ang laki ng una sa mga modernong computer ay kinakalkula sa gigabytes, at ang pangalawa - sa mga terabyte.
Ang memorya ng computer ay isang pisikal na aparato para sa pagtatago ng impormasyon. Sa modernong mga computer, dalawang uri ng pag-iimbak ng data ang malawakang ginagamit - sa mga hard drive at sa RAM. Ang sukat ng RAM ay maaaring masukat sa mga gigabyte, at ang kapasidad ng mga hard drive ay maaaring hanggang sa maraming mga terabyte.
Kadalasang tumutukoy ang memorya ng computer sa alinman sa RAM o sa kapasidad ng isang hard drive.
RAM
Ang memorya ng random na pag-access o random access memory (RAM) ay nagpapatakbo sa prinsipyo ng pabagu-bago ng imbakan ng data. Ang gawain nito ay batay sa paggamit ng transistors. Matapos patayin ang computer, ang lahat ng data sa RAM ay nabura.
Ang laki ng "RAM" ay karaniwang sinusukat sa gigabytes. Karamihan sa mga modernong personal na computer ay gumagamit ng mga module ng memorya mula dalawa hanggang apat na gigabyte.
Ang isang gigabyte ay naglalaman ng higit sa isang bilyong bytes. Ang dami ng memorya na ito ay maaaring magkaroon ng isang oras ng regular na video, pitong minuto ng video na may mataas na kahulugan, o halos dalawang oras ng musikang may kalidad na CD.
Kung nais, ang mga gumagamit ng mga personal na computer ay maaaring dagdagan ang halaga ng RAM sa pamamagitan ng pagdaragdag ng mga bagong module. Pinapayagan nitong tumakbo ang computer nang mas mabilis.
Sa mga gigabyte, hindi palaging sinusukat ang "RAM". Kahit na 15-20 taon na ang nakakaraan, ang karaniwang laki para sa RAM ay 128, 256 o 512 megabytes. Ito ay 4-20 beses na mas mababa kaysa sa kaso ng mga modernong computer.
HDD
Kung ang pangunahing memorya ay responsable para sa pabagu-bagong pag-record ng data kung saan gumagana ang prosesong "on the fly", kung gayon ang hard disk, bilang panuntunan, ay nagtatala ng impormasyon para sa pangmatagalang imbakan. Ang ganitong uri ng memorya ay hindi pabagu-bago - pagkatapos patayin ang computer, ang data dito ay hindi nabura.
Nag-iimbak ang hard disk ng impormasyon gamit ang prinsipyo ng magnetic recording. Sa modernong mga computer, ang mga hard drive ay sinusukat sa mga terabyte. Ang isang terabyte ay naglalaman ng higit sa isang libong gigabytes (o higit sa isang milyong megabytes).
Ang mga unang hard drive, na binuo noong kalagitnaan ng huling siglo, ay ang laki ng isang ref at maiimbak lamang ang ilang megabytes. Noong 1982, naglabas ang IBM ng isang personal na computer na may limang megabyte disk.
Ang pinakaunang 1 terabyte hard drive ay lumitaw noong 2007, na inilabas ng Hitachi. Nagkakahalaga ito ng $ 370. Ang halaga ng mga modernong HDD na may kapasidad ng memorya na 1 terabyte ay halos $ 60.
Ang memorya, na sinusukat sa terabytes, ay naglalaman ng maraming impormasyon. Kaya, ang buong archive ng 500 milyong mensahe mula sa mga gumagamit ng Usenet ay umaangkop sa 1.5 terabytes, at ang buong database ng Wikipedia - 6 terabytes.
