Pansamantalang nag-iimbak ng data ng memorya ng random na pag-access ang data at mga tagubilin na kailangan ng processor upang magsagawa ng mga operasyon. Ang mga paglilipat ng data sa RAM ay ihinahatid sa pamamagitan ng sobrang bilis ng memorya o direkta. Ang lahat ng data ay nakaimbak lamang kapag ang computer ay nakabukas; kapag naka-off, ang lahat ng data ay mabubura.
Sa panahon ng pagpapatupad ng isang programa, ang ilan sa pinakamahalagang mga file nito ay na-load sa random access memory (RAM) at nakaimbak doon hangga't tumatakbo ang application. Direktang isinasagawa ng processor ang mga file na ito at iniimbak ang mga resulta. Ang memorya ay nag-iimbak ng mga code ng pinindot na mga key at halaga ng pagpapatakbo ng matematika. Matapos maipatupad ang I-save ang utos, ang mga nilalaman ng RAM ay nai-save sa hard disk.
Karamihan sa mga gumagamit ng PC ay sinusubukan na dagdagan ang dami ng RAM, dahil kung mas malaki ito, mas mabilis ang lahat ng mga proseso na na-load dito. Lalo na ito ay mahalaga kapag nagpapatakbo ng tulad ng mga programa na masinsinang mapagkukunan tulad ng mga editor ng laro o graphics. Ang mas maraming RAM, mas mabilis ang gameplay at pag-edit.
Ang RAM ay nahahati sa maraming uri, ang pinakakaraniwan sa mga ito ay DDR, DDRII at DDRIII, na naiiba sa rate ng paglipat ng data. Kung mas mataas ang dalas, mas mabilis ang trabaho. Ang pinakamabagal sa mga ito ay DDR, ang pinakamabilis ay DDR3. Ang mga strip na ito ay may iba't ibang mga konektor.
Ang bawat module ay naglalaman ng mga microcircuits na konektado sa motherboard. Ang mga modyul na ito ay may iba't ibang mga katangian at dapat na tugma sa system kung saan ito ginagamit. Ang ROM ay binabasa lamang ang memorya, at samakatuwid ang gumagamit ay hindi maaaring magsagawa ng mga operasyon sa pagsusulat. Ang DRAM ay isang dynamic na aparato sa memorya na may isang random na order ng sampling. At ang SRAM ay static na random na memorya ng pag-access. Sinusuportahan ng ROM at DRAM ang pag-iimbak, ngunit walang data sa kanila ang maaaring mabago, at samakatuwid ang mga programa ay nai-load sa kanila na nagsisimula ang system. Ang ROM ay maaaring isaalang-alang na bahagi ng RAM ng system, at bahagi ng anumang bar ay may address space para sa paglo-load ng pinakamahalagang software.
Sa kanyang sarili, ang RAM ay isang microcircuit. Mayroong mga solong panig at dobleng panig na piraso kung saan matatagpuan ang mga module sa isa o magkabilang panig.
